کاربرد دو حرف اضافه برای یک متمم(درس 12 فارسی دهم)
کاربرد دو حرف اضافه برای یک متمم
«هرگروه اسمي كه پس از حرف اضافه بيايد، متمم است»
در تاریخ گذشته زبان فارسی، گاهی یک «متّمم» همراه با دو حرف اضافه به کار میرفت؛
در سبك خراساني متمم با دو حرف اضافه فراوان ديده مي‌شود و در سبك عراقي و ديگر سبك‌ها نيز گه‌گاه همين ويژگي مشاهده مي‌گردد. چنين مي‌نمايد كه در سير تاريخي، گاهي افعال پيشوندي از قرائت متفاوتي از متمم با دو حرف اضافه پديدار گرديده‌اند؛ براي مثال مصرع نخست اين بيت از شاهنامه، به دو صورت خوانده مي‌شود:
«به جمشید بر، تیره گون گشت روز همی کاست زو، فر فردوسی گیتی فروز»
«كمندي به فتراك زين بر ببست بر آن بارة پيل پيكر نشست»
«بگير و به گيسوي او بر، بدوز به نيك اختر و فال گيتي فروز»
زدش بر زمين بر به كردار شير بدانست كاو هم نماند به زير»
کلمات با پسوند وش(درس 14 فارسی دهم)
مثل؛ مانند؛ شبیه (در ترکیب با کلمۀ دیگر): پریوش، مهوش، شاه‌وش، رستم‌وش، عیاروش، تلخ‌وش.
از سوی خانه بیامد خواجه اش بر دکان بنشست فارغ خواجه وش (مرد خواجه وش و رعیت شکل بود و خود را خلع کرد.)
شادبودن هنراست،شادکردن هنری والاتر/گربه شادی تو،دلهای دگرباشد شاد،