عبارتند از:

1- ممیّز: معمولاً! برای شمارشِ تعداد یا اندازه و وزن موصوف میان عدد  ومعدود ( صفت شمارشی وموصوف آن ) اسمی می آید

 که وابسته ی عدد است وممیّز نام دارد .

 ممیّز با عدد همراه خود  یک جا وابسته ی هسته است . مانند پنج فروند هواپیما  /هفت فرسخ راه /دو تخته فرش/ دو دست لباس    

   نکته  : ممیّز همیشه وابسته ی صفت شمارشی نیست ؛  

 گاهی  وابسته ی صفت های مبهم یا پرسشی  می شود .مانند:  چند کیلو پسته

2- صفت ِ صفت : هرگاه دوصفت دنبال هم بیایند  وصفت دوم شدّت وضعف صفت اوّل را بیان کند  صفت دوم را « وابسته ی وابسته » و« صفت صفت » می گویند .                                                                   

  نکته : 1- صفت صفت را نباید با تعداد صفت برای موصوف اشتباه گرفت                                        

          مانند : مرد خوش لباس قد بلند

  نکته : 2 صفت صفت  اغلب در باره ی رنگ ها به کار می رود

 . به ندرت صفاتی مانند : « واقعی، حقیقی ، ظاهری و... در توصیف صفات دیگر به کار می روند  مانند: انسان موفّق  واقعی

مثال:پیراهن آبی روشن /

3-مضاف الیه مضاف الیه : 

هرگاه بیش از یک اسم یا ضمیر بعد از هسته بیایند فقط اسم یا ضمیر اوّل وابسته ی پسین وازنوع مضاف الیه است

 سایر اسم ها یا ضمایر پس از آن همه وابسته ی وابسته واز نوع مضاف الیه مضاف الیه  هستند 

 مانند: کوه های بلند سربه فلک کشیده ی شمال ایران زمین/ زنگ مدرسة ما / کتاب تاریخ ایران / محوطة میدان شهر

  ( کوه : هسته ) ، ( بلند : صفت بیانی) ،( سربه فلک کشیده : صفت بیانی ) ،( شمال : مضاف الیه ) ، (ایران زمین: مضاف الیه مضاف الیه ) 

4- قید صفت :مانند  دانش آموز فوق العاده زیرک  که « فوق العاده» قید « زیرک» که صفت است ،  می باشد .

مثال دیگر:هوای نسبتا خوب / دوست بسیار مهربان من / 

5-صفت مضاف الیه : مضاف الیه می تواند هر یک از صفات پیشین یا پسین را بپذیرد

 ؛ بنابراین صفتِ مضاف الیه هم نوع پیشین دارد وهم نوع پسین .مانند: سخنان گهربار این دوست قدیمی من  

 ( این : صفت مضاف الیه  برای دوست و وابسته ی پیشین  ) ، ( قدیمی : صفت مضاف الیه برای دوست و وابسته ی پسین ) ، ( من : مضاف الیه  مضاف الیه ) 

مثال دیگر:کتاب پسر بزرگتر /  کتاب این پسر / دانش آموز پایة دوازدهم /  اسیر این جهان /  یاد آوری خاطرة دلپذیر /      نکته : برای درک  وابستگی کلمات در گروه ، این نکته را فراموش نکنید کهوابسته های پیشین غالبا وابسته ی اوّلین اسم پس از خود هستند و وابسته های پسین ، وابسته ی اوّلین اسم پیش از خود ؛ بنابراین نباید توقّع داشته باشید ، همه ی کلمات ، وابسته ی هسته باشند .